اتفاقات جا مانده.! قسمت3

یه کم هم درباره یِ محمد بنویسم!

اولین بار که دیدمش صائمه گفت مثل دخترا میمونه (چون شلوارش پایینش کِشی بود و مچ پاش پیدا-مچ پایِ سفیدِ سفید)

من و صائمه ازش خوشمون نیومد به خاطر ظاهرش

جلسه یِ اول مبانی کامپیوتر و برنامه نویسی استاد ازمون پرسید واسه یِ چی کامپیوتر رو انتخاب کردیم و خودمونو هم معرفی کنیم 

که وقتی نوبت به محمد رسید ( اون موقع هنوز نه اسمشو میدونستم نه فامیلی نه صداشو میتونستم از پشت سر تشخیص بدم)

محمد گفت که یه سری کار ها مثل فلش کردن و تعمیرات نرم افزاری و سخت افزاری بلده!

و استاد هم به شوخی گفت اگه گوشی تون مشکل پیدا کرد بدین دستِ آقایِ فلانی

روز جشن جدید الورودی ها که تلگرام صائمه مشکل پیدا کرد و بعد از جشن صائمه گوشیشو داد به محمد که درست کنه

و یه مدت بعد از این اتفاقات،یه بحثی شد که یادم نمیاد سرِ چی بود() که فهمیدیم محمد مغازه یِ موبایل فروشی و تعمیر موبایل و اینا داره

و آدرس مغازه اش رو هم داد

که فاطمه پرسید مغازه خودتونه؟!

که محمد گفت به قیافه من میخوره مغازه داشته باشم(شکسته نفسی میکنه بچه م)

که زهرا گفت مگه باید به قیافه بخوره؟

منم نوشتم منظورش از این حرف کنایه از اینکه که هنوز بچه است و خام

که محمد نوشت (یادم نمیاد دقیقا چی گفت ولی یه همچین چیزایی گفت فکر کنم) ما کل زندگیمون کنایه و تیکه است

که من با خودم گفتم ای دل غافل بهش برخورده!

و اومدم درست کنم که نوشتم من تیکه ننداختم بهتون فقط معنی جمله اتونو گفتمناراحت شدی؟اگه ناراحت شدی واقعا معذرت میخوام منظور بدی نداشتمببخشید

که محمد گفت نه بابا ،این حرفا چیه ،راحت باش من این چیزا یادم نمیمونه و واسم مهم نیست

که من دوباره معذرت خواهی کردم

که محمد گفت راحت باش

که این بار نوشتم راحتم 

و محمد خندید

*رفته بودیم مانتو بخریم،بعد حوالی اون منطقه ای رسیدیم که محمد آدرس مغازه اشو داده بود منم خیلی میخواستم مغازه اشو پبدا کنم و خیلی دقت کردم که مغازه اشو پیدا کردم که بنر مغازه رو دیدم و فو کردم تو مغازه

که محمد رو دیدم با همون لباس صورتی که تویِ دانشگاه میپوشه

که در اینجا شاعر میفرماید که:پیرهن صورتی دلِ منو بردی*

نارفیقی در پوستینِ رفیق!

اتفاقات جا مانده...! قسمت8

اتفاقات جا مانده...! قسمت7